☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻
အာဘန္း ~ “ကၽြန္ေတာ္ဂုဏ္ယူတယ္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ့သားက ေဆးတကၠသိုလ္မွာေလ”
မိတ္ေဆြ ~ “ဟုတ္လား။ သူက ဘာေတြ ေလ့လာေနတာလည္းဗ်”
အာဘန္း ~ “သူကေလ့လာေနတာ မဟုတ္ဘူးဗ်။ လုူေတြက သူ႔ကို ေလ့လာေနၾကတာ”
မိတ္ေဆြ ~ “ဟုတ္လား။ သူက ဘာေတြ ေလ့လာေနတာလည္းဗ်”
အာဘန္း ~ “သူကေလ့လာေနတာ မဟုတ္ဘူးဗ်။ လုူေတြက သူ႔ကို ေလ့လာေနၾကတာ”
☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻
အာဘန္း ~ “ဆရာရယ္ ကၽြန္ေတာ္ေလ ညတိုင္း ေဘာလံုးကစားေနတယ္လို႔ အိပ္မက္မက္ေနတယ္”
ဆရာ၀န္ ~ “ဒီေဆးေလးသာ ေသာက္လိုက္ပါ။ ခင္ဗ်ား အဆင္ေျပသြားလိမ့္မယ္”
အာဘန္း ~ “မနက္ျဖန္မွ ေသာက္လို႔ရလား ဆရာ။ ဒီညက ဖိုင္နယ္ပြဲမို႔ပါ”
ဆရာ၀န္ ~ “ဒီေဆးေလးသာ ေသာက္လိုက္ပါ။ ခင္ဗ်ား အဆင္ေျပသြားလိမ့္မယ္”
အာဘန္း ~ “မနက္ျဖန္မွ ေသာက္လို႔ရလား ဆရာ။ ဒီညက ဖိုင္နယ္ပြဲမို႔ပါ”
☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻
အာဘန္း ~ “ငါေသရင္ မင္းေနာင္အိမ္ေထာင္ျပဳမွာလား မိန္းမ”
အာဘန္းရဲ႕ဇနီး ~ “မျပဳပါဘူးရွင္။ ကၽြန္မညီမနဲ႔ပဲ သြားေနေတာ့မွာေပါ့။ ဒါနဲ႔
ကၽြန္မေသရင္ေရာ ရွင္ေနာက္ အိမ္ေထာင္ျပဳမွာလား”
အာဘန္း ~ “ငါလည္း မျပဳပါဘူးကြာ။ ငါလည္း မင္းညီမနဲ႔ပဲ သြားေနေတာ့မွာေပါ့”
အာဘန္းရဲ႕ဇနီး ~ “မျပဳပါဘူးရွင္။ ကၽြန္မညီမနဲ႔ပဲ သြားေနေတာ့မွာေပါ့။ ဒါနဲ႔
ကၽြန္မေသရင္ေရာ ရွင္ေနာက္ အိမ္ေထာင္ျပဳမွာလား”
အာဘန္း ~ “ငါလည္း မျပဳပါဘူးကြာ။ ငါလည္း မင္းညီမနဲ႔ပဲ သြားေနေတာ့မွာေပါ့”
☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻
အာဘန္း ~ “လူေတြက ငါ့ကိုဘုရားလို႔ ထင္ၾကတယ္ကြ”
အာဘန္းရဲ႕ဇနီး ~ “ရွင္က ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး သိတာတုန္း”
အာဘန္း ~ “ငါဒီေန႔ ပန္းျခံထဲသြားေတာ့ လူတိုင္းက “ဘုရား ဘုရား ခင္ဗ်ားလာျပန္ၿပီ”
လို႔ ေျပာၾကတယ္ကြ”
အာဘန္းရဲ႕ဇနီး ~ “ရွင္က ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး သိတာတုန္း”
အာဘန္း ~ “ငါဒီေန႔ ပန္းျခံထဲသြားေတာ့ လူတိုင္းက “ဘုရား ဘုရား ခင္ဗ်ားလာျပန္ၿပီ”
လို႔ ေျပာၾကတယ္ကြ”
☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻
အာဘန္းက ရဲအရာရွိကုိ တိုင္ၾကားေနပါတယ္။
“ရဲအရာရွိႀကီးရယ္ ကၽြန္ေတာ့္အိမ္မွာ TV ကလြဲလို႔ တျခားဘာပစၥည္းမွ မက်န္ေတာ့ဘူး”
ရဲအရာရွိ ~ “သူခိုးက TV ကိုေတာ့ ဘာလို႔မ်ား ယူမသြားပါလိမ့္”
အာဘန္း ~ “ကၽြန္ေတာ္က TV မွာျပတဲ့သတင္း ၾကည့္ေနတာကိုး”
“ရဲအရာရွိႀကီးရယ္ ကၽြန္ေတာ့္အိမ္မွာ TV ကလြဲလို႔ တျခားဘာပစၥည္းမွ မက်န္ေတာ့ဘူး”
ရဲအရာရွိ ~ “သူခိုးက TV ကိုေတာ့ ဘာလို႔မ်ား ယူမသြားပါလိမ့္”
အာဘန္း ~ “ကၽြန္ေတာ္က TV မွာျပတဲ့သတင္း ၾကည့္ေနတာကိုး”
☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻
ေက်ာင္းေနတုန္းကအခ်ိန္ေတြမွာ အာဘန္းကို ဘယ္လိုပံုစံနဲ႔ အမွတ္ရေနပါသလဲ?
အားဘန္းဟာ ဆရာမ ေက်ာက္သင္ပုန္းကို ဖ်က္တိုင္း သူ႔မွတ္စုစာအုပ္ထဲက စာေတြကို
ခဲဖ်က္နဲ႔ လိုက္ဖ်က္ပစ္တတ္တဲ့သူေပါ့။
အားဘန္းဟာ ဆရာမ ေက်ာက္သင္ပုန္းကို ဖ်က္တိုင္း သူ႔မွတ္စုစာအုပ္ထဲက စာေတြကို
ခဲဖ်က္နဲ႔ လိုက္ဖ်က္ပစ္တတ္တဲ့သူေပါ့။
☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻
အာဘန္းဟာ ဘားဆိုင္တစ္ဆိုင္ထဲမွာ ထိုင္ေနတုန္း သူ႔ဆယ္လူလာဖုန္းက ျမည္လာပါတယ္။
သူက ေကာက္ကိုင္လိုက္ၿပီး “ဟယ္လို ငါ ဒီမွာရွိေနတာကို မင္းဘယ္လိုလုပ္သိလဲဟင္”
လို႔ ေမးလိုက္ပါတယ္။
သူက ေကာက္ကိုင္လိုက္ၿပီး “ဟယ္လို ငါ ဒီမွာရွိေနတာကို မင္းဘယ္လိုလုပ္သိလဲဟင္”
လို႔ ေမးလိုက္ပါတယ္။
☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻
အာဘန္း ~ “ဘာလို႔အဲဒီလူေတြအားလံုး ေျပးေနၾကတာလည္း”
ေဘးကလူ ~ “ဒါျပိဳင္ပြဲေလ။ ႏိုင္တဲ့သူက အဲဒီဆုဖလားကို ရမွာေပါ့”
အာဘန္း ~ “ႏိုင္တဲ့သူတစ္ေယာက္ပဲ အဲဒီဆုဖလားကိုရမွာကိုမ်ား တျခားလူေတြက
ဘာလို႔မ်ား ေျပးေနၾကတာလည္း”
ေဘးကလူ ~ “ဒါျပိဳင္ပြဲေလ။ ႏိုင္တဲ့သူက အဲဒီဆုဖလားကို ရမွာေပါ့”
အာဘန္း ~ “ႏိုင္တဲ့သူတစ္ေယာက္ပဲ အဲဒီဆုဖလားကိုရမွာကိုမ်ား တျခားလူေတြက
ဘာလို႔မ်ား ေျပးေနၾကတာလည္း”
☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻
အာဘန္းက သူ႔ရဲ႕အေစခံေလးကို ေျပာလိုက္ပါတယ္ “ပန္းပင္ေတြ ေရသြားေလာင္းစမ္း”
အေစခံေလး ~ “အျပင္မွာ မိုးေတြရြာေနပါၿပီ ဆရာ”
အာဘန္း ~ “အဲဒါဘာျဖစ္လည္း။ ထီးယူၿပီး သြားေလ…”
အေစခံေလး ~ “အျပင္မွာ မိုးေတြရြာေနပါၿပီ ဆရာ”
အာဘန္း ~ “အဲဒါဘာျဖစ္လည္း။ ထီးယူၿပီး သြားေလ…”
☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻
No comments:
Post a Comment