ေန့စဥ္ညစက္၊အိပ္ေနပါလွ်က္
ပုံပ်က္ပန္းပ်က္၊ငါ့မ်က္ႏွာ
မနက္မုိးလင္းပါလွ်က္နဲ့၊ေၾကြႏြမ္းပန္းလုိ
မလန္းဆန္းနိဳင္ေပ....
ေရာင္နီလင္းစက္ေရာက္ရင္
ငါနိဳးထရမယ္
မည္သုိ့မည္ပင္၊ေတြေဝပါညား
အခ်ိန္ကမူ၊မငဲ့ညာသာေပတဲ့
ငါ့ဘဝၾကီးဟာ
သစ္အုိပင္ၾကီးလုိ၊ရပ္သန့္ဖုိ့ရာ
ဘဝတစ္ခုအတြက္၊မလုံျခဳနိဳင္ေပ.....
ငါေရာက္ေနတဲ့၊ဤေနရာဝယ္
မေကာင္းဆုိးဝါ
ႏွိမ္ႏွင္းရဦးမွာ.....
ပင္ပန္းပါျပီး၊တစ္ပါးတုိင္းျပည္က
ရွာရေငြနဲ့၊အမိနိဳင္ငံ
ဘယ္ေတာမ်ားျပန္လာနိဳင္မွာလည္းကြာ...
ေမားပန္းလြန္းပါတယ္
အမိတုိင္းျပည္ကုိ
သတိရတယ္
ျပန္လာခ်င္ျပီ...
No comments:
Post a Comment